Toen ik een jaar of 10 was heb ik me aangemeld bij VVOG, waarschijnlijk na een gesprekje met dhr van der Kolk. In eerste instantie werd ik in de E4 geplaatst en ik vond alles prachtig. Het liefst voetbalde ik zaterdag twee wedstrijden, bijvoorbeeld omdat er in ander E- of D-team een mannetje te kort kwam. Ik was vaak niet van het sportpark af te slaan, want al jong ging ik ook bij het eerste elftal kijken. Ook bij uitwedstrijden, vaak mocht je gewoon mee met de spelersbus. Mijn ouders vonden dat allemaal wel prima.

Ik heb tot ongeveer mijn 14e gevoetbald, het allerleukste jaar was de D2 met Reind Poolen als coach en Koen Bruining en Henk Drost als trainers. We hadden toen een heel aardig team met jongens als Harmen van Drunen, Miro Peters en Mark Soetman, maar in de D1 kwam ik niet. Ik was mid-mid en jongens als Bert Hoeve en Marco Roelofsen waren toch echt een stuk beter dan ik, dat zag ik toen ook al wel. Op mijn 14e moest ik noodgedwongen een aantal jaren stoppen met voetbal vanwege kniepees problemen. Dat vond ik toen heel erg want ik liep over van de energie. Pas op mijn 18de mocht ik weer voetballen en toen ben ik bij de Minnebreurs gaan zaalvoetballen. Daarnaast deed ik sportverslag voor de HALO van alle wedstrijden van VVOG. Een prachtige tijd was dat.

Toen ik ging studeren in Rotterdam ben ik VVOG een beetje uit het oog verloren, maar mijn passie voor voetbal bleef. Ik had me aangemeld als radioverslaggever bij Radio Rijnmond en deed veel liveverslag van zowel het zaterdag- als zondag amateurvoetbal. Ik ben in die tijd veel bij clubs als Zwart-Wit 28, ASWH, RVVH, Strijen en Barendrecht geweest. Met een haspel van 100 meter telefoonkabel op sjouw. Internet was er toen nog niet, dus op donderdagavond moest je altijd rond 22.00 uur naar de kantine bellen om de trainer te spreken. Dan kon je de laatste nieuwtjes nog meenemen in je verslag.

Met mijn vrouw heb ik nog een aantal jaar in Rotterdam gewoond, in het Oude Noorden om precies te zijn. Zelf ben ik na mijn studie bij de Erasmus Universiteit gaan werken en mijn vrouw werkte als verpleegkundige in Rotterdam. Toen zij een baan kreeg als zorgmanager bij de Aanleg in Harderwijk zijn we weer deze kant op gekomen. Toen ben ik uiteraard ook weer wat vaker gaan kijken bij VVOG, maar vooral als supporter.

Waarom ben je als vrijwilliger actief geworden voor VVOG?

Ik zag wel dat het jaarlijks iets minder ging met de prestaties van VVOG 1, maar echt zorgen maakte ik me daar niet over. Ik was ook teveel met andere dingen bezig, bijvoorbeeld de uitbouw van mijn bedrijf EFMI Business School. Maar in mei 2007 ben ik een keer aangesproken door Bert Hoeve en Marco Roelofsen. Ik weet het nog precies, we zaten na afloop van een wedstrijd lekker in het gras en Bert en Marco gaven aan dat het écht niet goed ging met VVOG. Er was een groot financieel tekort en de organisatie was niet op orde. Ik ben toen eerst eens met Ruud Posthumus gaan praten die net voorzitter was geworden. Hij gaf aan dat er het nodige moest gebeuren in de sponsorcommissie en die handschoen heb ik toen opgepakt. Samen met Hans Kisjes ben ik toen de VVOG Business Club gaan leiden. Dat lukte aardig moet ik zeggen, maar we hadden toen ook een geweldig leuk team met mensen als Bart Jansen, Peter Bensing, Klaas uit de Bosch, Melanie Murk, Maarten van Panhuis, de gastvrouwen Joke Huijgen en Verona Veldman en mijn jongste broer Kasper. We hebben leuke evenementen georganiseerd,

bijvoorbeeld met Kees Jansma en ook veel nieuwe sponsoren geworven en de VVOG-presentatiegids nieuw opgezet. Dat format staat nu nog steeds, al is het jaar in jaar uit een stukje beter geworden. Na drie jaar namen Melanie Murk en Maarten van Panhuis het stokje van Hans en mij over en ben ik doorgeschoven naar het bestuur als vice-voorzitter. Ook daar hebben we ontzettend veel lol gehad, ook al liep het sportief nog niet altijd even goed met VVOG. Ik denk dat Ruud Posthumus weleens gek van mij en Willem Lubbersen is geworden, want we zaten vaak alleen maar te grappen en grollen totdat Ruud met zijn vuist op tafel sloeg. Dan was het even uit met de pret en moest de agenda afgehandeld worden.

Jeugdbeleid

Wat ik in die periode moeilijk vond was dat DVS’33 nadrukkelijk aan het scouten was in de jeugd bij VVOG. Daar was ik niet blij mee, want zelf investeerde VVOG ook veel in het jeugdbeleid. In die tijd is bijvoorbeeld de VVOG Voetbalacademie opgezet. Kijk, DVS had in die tijd een heel goed jeugdbeleid, daar niet van, en wij hadden ons jeugdbeleid een beetje laten versloffen, maar als je jaarlijks de 2-3 beste spelertjes bij VVOG vandaan haalt dan wordt de doorstroom naar VVOG1 een moeilijk verhaal. We hebben daar toen als bestuur een brief over geschreven naar het DVS-bestuur. Dat werd ons niet in dank afgenomen, maar het heeft wel gewerkt. Jeugdbeleid is een kwestie van lange adem en soms moet je zeggen: tot hier en niet verder. Gelukkig zijn er nu weer een aantal talenten die op doorbreken staan, zoals Mustafa, Naoufal, Thijmen en Zakka. Daar ben ik zeker trots op. Het 2e elftal en de A1 staan er goed voor en VVOG is weer hard op weg om weer een topamateurclub in de regio te worden. Hoewel ik in directe zin niets aan het jeugdbeleid heb bijgedragen ben ik er wel erg trots op dat dit weer goed op de rails staat. VVOG en DVS’33 kunnen weer wedijveren met elkaar wie de beste jeugd heeft en zo hoort het ook. De relatie met DVS’33 is nu ook weer goed en daar ben ik blij om. Voor de nabije toekomst heb ik nog wel een wens: ik zou het prachtig vinden als VVOG, Hierden en Zwart-Wit 63 nauwer zouden samenwerken in hun jeugdbeleid. Het zou toch geweldig zijn als de beste jeugd van Harderwijk vanaf de C1 met elkaar speelt? Daar worden alle clubs alleen maar beter van.

TC-werk

Na twee jaar bestuur vond ik het tijd worden om weer wat meer met het uitvoerende werk bezig te zijn en ben ik in de Technische Commissie gestapt. Voor de TC doe ik al een aantal jaren het PR-werk en daarnaast word ik vaak ingezet om nieuwe jongens naar VVOG te halen, vooral op posities die we intern niet goed kunnen invullen met eigen jeugd. De TC is een erg leuke commissie met Cor-Jan van Gilst als voorzitter en echte VVOG’ers als Koen Bruining, Heimen Jansen, Barend Kappers en Eddy de Boer als TC-leden. Zes mensen, zes meningen, we Appen wat af…. Ik vind het een enorm leuke uitdaging om met beperkte middelen een zo goed mogelijke staf en selectie bij elkaar te krijgen. Het ene jaar lukt dat beter dan het andere jaar, maar ik denk dat we nu een mooie mix van ervaring en aanstormend talent hebben. Om voort te kunnen bouwen is het belangrijk dat VVOG in de 3e divisie blijft. Ook is het essentieel dat de B1 en A1 op divisieniveau spelen, het liefst 2e of 3e divisie om de aansluiting met VVOG 2 en 1 zo goed mogelijk te houden. VVOG moet weer een talentenmagneet worden voor ambitieuze jongeren in de omgeving.

VVOGtv en Radio Nunspeet

Veel mensen kennen je ook van VVOGtv en horen je ook regelmatig radioverslag doen van VVOG. Hoe zit dat? Een jaar of 5 geleden begonnen er enkele clubs met het maken van samenvattingen, die konden ook makkelijk verspreid worden via YouTube. Ik vond dat interessant en heb toen een professionele TV-camera gekocht. Samen met Joop Hendriks als cameraman zijn we toen VVOGtv begonnen. Nadat Joop gestopt was heb ik twee jaar zowel het camerawerk, de interviews en de montages gedaan en daarnaast ook nog live radioverslag voor Radio Nunspeet. Dat was eigenlijk veel teveel van het goede, maar ik kon geen cameraman vinden. Ik ben heel blij dat Julian ‘t Jong en Roel Breure erbij zijn gekomen. Deze jonge gasten doen nu het camerawerk en de montage en VVOGtv gaat daarmee met sprongen vooruit. Het leuke van dat werk is dat je erg dicht op een elftal zit. Je weet na verloop van tijd redelijk wat er speelt. Vooral meteen na afloop zijn de emoties erg vers en dat is prachtig. Soms is het ook moeilijk, bijvoorbeeld omdat je een trainer moet interviewen die het lastig heeft of teleurgesteld is over de resultaten of over de inzet van bepaalde jongens. Met Wim Kroes had ik vaak pittige discussies over wie er in de spits moest staan: Dada of Rocco, prachtig was dat. Ondanks dat ik vooral supporter ben, vind ik dat ik zo nu en dan toch ook kritisch moet zijn, dat hoort er nou eenmaal bij. Maar echt kritisch ben ik niet hoor, dat was in mijn radio Rijnmond tijd wel anders ;-)

Blijf je nog lang actief als vrijwilliger?

Eind van dit seizoen ben ik 10 jaar actief als vrijwilliger bij VVOG, dat waren 10 prachtige jaren al zaten daar ook moeilijke momenten tussen. Mijn doel was om te helpen om VVOG weer op de rails te krijgen. Daar heb ik op mijn manier geprobeerd om een steentje aan bij te dragen. Ik ben niet zo goed in ‘op de winkel passen’, dat vind ik gewoon niet zo leuk, ik zoek altijd wel uitdagingen. Maar die liggen er nog genoeg bij VVOG. In ieder geval ben ik erg blij met het huidige bestuur dat er zit. Fred Moll doet het goed en ik hoop dat hij zijn voorzittersrol nog lang en met veel plezier mag vervullen.

Recent ben ik echter ook toegetreden in het bestuur van een organisatie die zwerfkinderen opvangt in de Filippijnen (Bahay Aurora). Mijn moeder was 25 jaar geleden een van de initiatiefnemers van dit project. Ik wil daar ook graag mijn steentje aan bijdragen en in hoeverre dat mogelijk is in combinatie met mijn werk en VVOG weet ik nu nog niet. Maar verslaggeven blijf ik sowieso doen, want dat is een kleine moeite als je toch al naar de wedstrijden gaat. En VVOG zal toch altijd wel een van mijn grootste passies blijven !