2 September 2008 / Redactie / Algemeen

foto: Sacha Wunderink

door Hans Vos.
bron De Stentor

HARDERWIJK - De slinger van ontelbare geboortekaartjes lacht hem toe in de woonkamer van zijn huis in 't Harde. Nu het sportieve geluk op het veld nog. Edwin van Egteren, sinds 20 juli vader van Nikki, een kerngezonde dochter, maakt zich op voor zijn laatste actieve seizoen.

De 33-jarige spits hoopt dat het met zijn Harderwijkse club VVOG een vrolijke afscheidstoernee wordt, noodgedwongen langs voor hem veelal onbekende eersteklassers. De pijnlijke val uit de hoofdklasse zegt Van Egteren te hebben verwerkt, in combinatie met de 24-uurs zorg voor zijn eerste kindje.

Energiek begint de leerkracht aardrijkskunde bij de voormalige zaterdagkampioen aan het hoognodige herstelproces. Zijn goals tellen daarbij zwaar, zo realiseert Van Egteren zich. De eerste treffer van een nieuwe serie die moet leiden naar een snelle terugkeer van de Harderwijkers op het hoogste niveau bij de zaterdagamateurs, zal hoe dan een bijzondere zijn. Met name voor hemzelf.

,,Of ik die opdraag aan mijn dochter? Wie weet. Daar heb ik nog niet eens over nagedacht", beweert hij. ,,Het wordt hoe dan ook mijn 200ste competitiedoelpunt in mijn carrière als eerste-elftalspeler." Die wijsheid heeft hij niet van horen fluisteren, die cijferkennis komt rechtstreeks uit zijn eigen databank. ,,Ik houd alles bij, gek van statistieken als ik ben", zegt de aanvalsleider, die in eerdere voetbaljaren een gevierd clubtopscorer was bij de gelijknamige clubs in 't Harde en Spakenburg.

Verdeeld over twee periodes is Van Egteren alweer toe aan zijn tiende seizoen in dienst van VVOG. Dit persoonlijke jubileumjaar wenst hij met een mooi slotakkoord te besluiten, alvorens hij zijn kicksen definitief opbergt en zich toelegt op het trainerschap. Er zit, bekent hij, ook wel een grappige kant aan zijn rondgang langs eersteklassers. Met 't Harde promoveerde hij van de vierde naar de tweede klasse, spelend voor VVOG en Spakenburg was de hoofdklasse zijn jachtterrein. In de eerste klasse debuteert hij.

Wat zijn scorend vermogen in deze 'vreemde' afdeling waard is, zal moeten blijken. Dat hij gaat scoren, staat vast. ,,Elk seizoen maak ik tussen de tien en vijftien goals, met uitschieters naar boven. Ik ben een spits die vertrouwen houdt in zichzelf, ook al scoor ik vijf, zes wedstrijden niet."

Toch, beseft hij, hangt het goaltjes meepikken deze jaargang ook af van de speelruimte die hij van de arbiters krijgt. ,,Ik zal weer moeten wennen aan clubgrensrechters. Dat is het grootste verschil met de hoofdklasse. Hoe vaak ik ook ga scoren, elke goal zal tamelijk uniek zijn. Wie zal het me straks kunnen navertellen dat hij op alle niveaus in het zaterdagvoetbal heeft gescoord?"

Nieuwsoverzicht Archief