5 Januari 2017 / Redactie / Nieuws van het eerste

Velen onder u zullen zeggen, “die kennen we allang”. Klopt. Toch is ie dit seizoen “nieuw” in de functie van assistent-trainer en dus verdient hij een plaats in de rubriek “Kennismaken met”.

In de winterstop zagen we kans deze drukke (assistent-) baas te spreken.

U kent hem misschien uit de jaren ’80/’90 als de technisch begaafde middenvelder met een uitstekend spelinzicht, altijd voorop in de strijd, fanatiek coachend en met een ijzeren wil om te winnen. En dat laatste lukte die jaren uitstekend. VVOG was toen niet weg te denken uit de top van de hoofdklasse. Henri Brink was in dat team een van de dragende spelers.

Onze fanatieke baas werd na zijn voetbalcarriere trainer in de regio. VVOG zag hem terug als assistent-trainer na het kampioensjaar onder Wim Kroes. Hij verleende daarna vanaf de bank assistentie aan Dwight Lodeweges en aan Marco Roelofsen, met wie hij het Mirakel van Harderwijk opvoerde (http://www.vvog.nl/teams/zaterdag/1/wedstrijd/6017). En af en toe piepte hij hem er eens een paar jaar tussenuit. Hij gaf anderen zoals Henk Drost dan ook eens een kans om te assisteren..

Maar dit jaar is ie, als opvolger van Henk Drost, weer helemaal terug. Naast hoofdtrainer-coach Ed Engelkes heeft ie het prima naar zijn zin. Ze vullen elkaar uitstekend aan. Henri krijgt de ruimte zijn kwaliteiten te tonen binnen het inmiddels hechte team dat Ed en Henk in hun eerste twee jaar bij VVOG van het eerste gesmeed hebben.

Henri maakt het gewenningsproces om te voetballen op Derde Divisie/Topklasse-nivo van dichtbij mee. Dat nivo was inderdaad wel effe wennen, voor iedereen. Hoewel de competitie voortvarend werd gestart bleek na een wedstrijd of 10, waarin 9 punten werden behaald, dat het roer toch om moest. Realisme werd de slogan. De wedstrijd tegen DVS’33 werd het keerpunt.

Op 3de divisie nivo blijkt het boven alles om de punten te gaan. Desnoods worden ze gepikt! Aantrekkelijk voetbal zou leuk zijn, maar de punten zijn belangrijker. Vanuit die gedachte zitten er inmiddels na 18 wedstrijden 25 punten in de tas. Naar een 10-13de plek op de ranglijst wordt gestreefd.

Als je met Henri over voetbal (inzicht en tactiek) praat kan het bloedfanatiek toegaan. Hij neemt dan een grote tafel in beslag en plaatst er 2 partijen van 11 bonbons op! Hij duidt veelvuldig spelsituaties aan door die bonbons (in dit geval toepasselijk Mon Cheri’s) heen en weer te schuiven en er schijnbewegingen mee te maken. Bij een juiste veldbezetting heeft ie de gehele tafel nodig. En als ie dan even pen en papier gebruikt om duidelijk te maken wat hij ook nog bedoelt, eet ie effe snel een Mon Cheri-speler van de tegenpartij op. Henri ten voeten uit!

Henri blijkt, als het om voetbal gaat, een echte romanticus. Hij praat met liefde en bewondering over het vroegere “Ajax-voetbal”, over het altijd vooruit willen voetballen en over het - waar het allemaal begon - pleintjes- en straatvoetbal in zijn jeugd. Als ouderwetse straatvoetballer mist hij bij de huidige generatie teveel het echte voetbalgogme. De straat was bij uitstek de plek waar je in kleine ruimtes leerde voetballen, balbeheersing en handelingssnelheid aanleerde en voetbalslimheid opdeed. Dat laatste wordt door hem gemist. Hij hoopt dat in te brengen op de trainingen. Net zoals hij graag met Ed Engelkes de coachingsvaardigheden van de spelers op een hoger plan wil brengen.

Ten slotte mag zijn ultieme voetbaldroom niet onvermeld blijven. Hij wil het nog eens meemaken dat zijn cluppie een “technisch hart” krijgt met alleen maar clubmensen. Hij zou het schitterend vinden als hij met bijvoorbeeld Henk Drost en Marco Roelofsen VVOG prestatief bij de hand mag nemen. Het is zijn “Urbi et Orbi” met de zegen erover!

Nieuwsoverzicht Archief