Wat een kater. Goed gespeeld, op voorsprong gekomen maar dan toch de 1-1 en concurrenten die winnen.

Naaste concurrent DETO wint met maar liefst 1-4 tegen WHC uit. En nog meer spektakel, want mede laagvlieger Go Ahead Kampen wint uit tegen koploper Flevo Boys met 1-2. Het in mineur gedompelde Berkum wist ook gisteren niet te winnen tegen het vorige week sterk acterende SVZW en verlies met 2-0.

Met voor ons nog 3 duels te gaan kunnen we maximaal dus 9 punten pakken en dus maximaal 28 punten bereiken. De nummers 13 en 14 degraderen rechtstreeks, de nummers 11 en 12 spelen promotie-degradatiewedstrijden.

De stand op dit moment onderaan:
Plaats       Club                       Wedstrijden   Punten
  9            AZSV                          24                28
10            WHC                           24                28
11            Go Ahead Kampen      24               25
12            Berkum                        24               24 
13            DETO                          23               23
14            VVOG                         23               19

Eerste doel was en is om weg te raken van rechstreekse degradatie en in die wetenschap koos het nieuwe duo Marco Roelofsen Henri Brink voor de aloude wet dat de aanval bij de verdediging begint. In de wetenschap dat het beruchte aanvalsduo Willem Lanjouw, Jeffrey de Visscher en Sijmon Eenkhoorn er dit seizoen al 55 in het mandje hadden weten te schieten, werd de verdediging zoveel mogelijk dicht getimmerd. In de VVOG verdediging hadden we Lennard van de Brink, Martijn Duits, Jan Jurriën Hop , Dominique Denzel en de iets vooruitgeschoven post en revelatie van deze middag Tim Fechter opgesteld. Maar verdedigen allen was natuurlijk niet genoeg en de tactiek beoogde dan ook met slimme en snelle counters verwarring en onheil in het Genemuidense strafschopgebied te veroorzaken. Verbindingsofficieren Lars Kerver en Tim Brockhof waren de schakel om die tactiek vorm te geven met in het midden de controleur Thomas Vossebelt. En mensen, het was een revelatie om te zien hoe de mannen gedisciplineerd onder leiding van de  90 minuten , helaas zonder stokje, optredende dirigent Marco Roelofsen, die tacktiek vorm gaven. Vanaf minuut 1 kwam Genemuiden mede door die paasverrassing in de opstelling niet in hun eigen doen en werd er door VVOG naar hartelust gecounterd. En dat leidde tot geweldige kansen en daarmee werd dan ook nog de achilleshiel van VVOG op dit moment blootgelegd. Scoren bleek het grootste struikelblok bij VVOG.. Bijvoorbeeld al in de 12e minuut waar Richard Haklander, hard werkend, uit een afgeslagen schot van Tim Brockhof de bal voor de sloffen krijgt maar zo schrikt dat hij het leer verkeerd raakt en de bal, eigenwijs als deze is, besluit naast het doel van de latere redder in nood van Genemuiden Albert Flier te gaan. Want het was deze man, inmiddels 33 jaar en jubilaris deze middag met 400 caps, die wist VVOG af te houden van de zeer verdiende overwinning. De hele eerste helft regende het van de mogelijkheden om uit goed verdedigen en snel uitgevoerde counters  de stand van het scorebord in ons voordeel te doen veranderen. In de 23e minuut na weifelend optreden van de Genemuiden verdediging springt de bal voor de voeten van Rick Boersma maar die schiet te zacht in. Dan de 34e minuut, Rick Boersma, die sterk opereert in het op tijd wegsprinten naar de open ruimte, krijgt de bal op links, loopt door tot bijna de doellijn en geeft een afgemeten voorzet op Richard Haklander die op de elf meter aan komt spurten. Maar ook hij krijgt het leer niet tegen het Genemuidense net. Was Genemuiden dan helemaal niet gevaarlijk ?. Nee, dat niet, de meeste dreiging ging uit van standaardsituaties en dan met name cornerballen want die zijn met die lange spitsen elke keer een dodelijk wapen op zich maar vooralsnog in die eerste helft zonder rendement.

De tweede helft dan, hetzelfde spelbeeld. Dirigent Marco Roelofsen moet, de mannen worden vermoeid, overschakelen naar een zwaarder stuk van Bach. Als was het de Mattheus Passion zo stimuleert hij de jongens met gerichte aanwijzingen wat ze op elk moment moeten doen. Dan is het al ver in de 2e helft, de ontwikkelingen op de velden elders vormen steeds meer donkere wolken boven ons humeur. Op rechts breekt Lennard van de Brink door die ergens links voor in het strafschop gebied achter ten minste 3 Genemuidense verdedigers, Rick Boersma ziet wenken. Hij geeft die voorzet, de verdediger maait er geweldig over heen en Rick weet de bevrijdende 0-1 te scoren. Alles wat VVOG is ontploft bijna van blijdschap maar dat gevoel maakt al gauw plaats voor spanning. Nog meer druk op een elftal dat aan het einde van zijn krachten begint te raken. We houden de adem is en ondertussen stromen meer onheilspellende berichten van wedstrijden elders binnen. Dan 6 minuten later, een duel op het middenveld, de bal wordt in één keer met een prachtige pass doorgespeeld op die lepe Willem Lanjouw en die weet de met veel kreten uit zijn doel gekomen Reinier Romkes te verschalken met een lob waardoor de stand weer gelijk is. Dan moeten we nog echt op onze lippen bijten want de Genmuidenaren ruiken nu bloed. Immers ze kunnen op één punt van de koploper komen. Gelukkig komt het niet zo ver en fluit de prima leidende scheids voor het einde. Wat resteert is grote waardering voor het team en de coaches hoe zij in luttele tijd hebben kunnen uitgroeien tot een team dat zijn taken op een gedisciplineerde wijze uitvoert. De achilleshiel is de afwerking. Als dat morgen kan worden omgezet in een wapen dan bestaat de kans dat we alsnog met een Houdini ontsnapping het vege lijf wegen te redden.