Van stijf onderaan naar misschien, heel misschien nog een Houdini ontsnapping uit de nacompetitie. Het kan verkeren

Heeft u gisteravond bij de ontknoping in de Eredivisie, gezien hoe dichtbij- en hoe snel vreugde en verdriet bij elkaar kunnen liggen bij de "menschen" die wij zijn. De totale ontreddering maakt plaats voor hemelse vreugde en dat binnen 5 seconden. Ik heb nog het beeld voor mij van die NEC supporter en tegeljkertijd van die fanatieke diep bedroefde fan van Roda JC.

Dames en heren, dat is ook de opmaat naar wat het VVOG legioen zich gisteren moest getroosten in de uitwedstrijd tegen CSV Apeldoorn. Én het leeft niet alleen bij ons als VVOG'er met een groen hart maar ook bij een ieder die in de Harderwijk of directe regio spreek. VVOG is hot. Kennelijk maakt het dan niet uit of je kampioen wordt of bijna op degraderen staat, de emoties en reacties blijven hetzelfde.

Mooi om te zien dat er onder die omstandigheden krachten ontstaan waaruit blijkt hoe verbonden we samen zijn. En dat was gisteren en in de dagen daaraan voorafgaand ook weer duidelijk merkbaar op de sociale media, contacten en onze VVOG site.

Onze fanatieke VVOG legioen onder aanvoering van een kennelijk uit de Romeinse tijd nog stammende centurion ( Goossen leek er echt op: rare jongens die Romeinen) zorgen voor een bijna Eredivisie-achtige atmosfeer en daar deed CSV nog een schepje bovenop door opzwepende muziek en rook in de clubkleuren. Rondom de CSV Arena was het drukbevolkt met vele Harderwiekers die gespannen met elkaar mogelijke "als dit en als dat" scenario's met elkaar uitwisselden. Want vandaag moest het weer gebeuren: WINNEN, en hopen dat de directe concurrenten Berkum, DETO, GO Ahead Kampen en zelfs WHC steken zouden laten vallen.

Ondertussen puilt de in de haast opgezette ziekenboeg uit; Jos Dijkstra wist het allerlaatste bed te bemachtigen. De Generalissimo's Roelofsen en Brink, kozen ook vandaag weer voor het innemen van de verdedigende stellingen in de hoop dat CSV Apeldoorn gaatjes zou laten vallen waardoor heimelijk een uitval in een doelpunt omgezet zou kunnen worden. De opstelling was dus weer als vanouds. Mochten wij denken dat Apeldoorn in een jolijtige stemming verkeerde, dan was dat ook zo. Maar dat betekende geenszins dat zij VVOG vrije doorgang zouden verlenen. Neen, vanaf het eerste fluitsignaal, knalden zij er boven op, wat ons Harderwiekers nog eens keer deed slikken. Rekenend op de geslaagde tactiek van de vorige wedstrijden, ademden wij snel weer rustiger totdat in de 8e minuut de adem ons in de keel stokte. Een terugspeelbal op Reinier, hij staat kennelijk niet goed achter de bal, in plaats van omhoog, schiet het leder over de grond recht in de voeten van De Beer uit Apeldoorn, Richard van Schooten die zijn naam meer dan eer aan doet en knalhard langs de vergeefs nog duikende Reinier Romkes in de netten ramt: 1-0. Ai, kenden wij dit scenario niet maar al te goed en hoe was het op de andere velden; nog steeds gelijk. De VVOG mannen toonden echter veerkracht. De in de eerste helft steeds dreigende Lars Kerver, toog na een succesvolle interceptie op links  in een rush op richting keepr Patrick Jansen en legde vervolgens, schuin links op 12 meter van Patrick de bal af aan Rick Boersma. Die heeft baat bij de aanpak van de combi Roelofsen/Brink en heeft zeker een halve liter zelfvertrouwen getankt en dat betaalt nu uit want op zijn inzet verkijkt de keeper zich en ploft de bal in het Apeldoorn netje. Een giga ontlading bij de VVOG aanhang is het gevolg, we hebben het weer te pakken en bovendien sijpelen nu de eerste voorzichtte gunstige tussenstanden van de anderen binnen. Maar niet te vroeg juichen dachten we nog, als op hetzelfde moment Martijn Duits de bal precies in de voeten van de verkeerde kleur drukt, deze op rechts in de diepte Bram Holtman aanspeelt en vervolgens hij weer, voor het doel, de vrijstaande Maarten Boeve (Ja, zoon van....)ziet staan. Die hoeft slechts met het hoofd de bal te beroeren om Reinier Romkes kansloos te laten en pats opnieuw een domper: 2-1 voor CSV. Dan een fase waarin we de weg kwijt zijn. En zo plotseling als deze optreedt, zo plots maakt deze plaats voor een kwartier van zeker 4 tot 5 goede mogelijkheden die allemaal ontbenut blijven en ons tot wanhoop drijven. Niet in de laatste plaats als net voor de rust, Reinier Romkes hard op weg is om man of the match te worden door een ogenschijnlijk zeker doelpunt, door een ultieme krachtinspanning, te voorkomen. En zo gaan we de rust in, nog niks verloren maar er moet wel wat gebeuren nu. De 2e helft begint met bijna een kopie van de laatste minuut van de 1e helft. Direct al twee enorme kansen voor CSV. Steven van Es en Maarten Boeve vinden, de nu zekere man of the Match, Reinier Romkes echter op hun weg. En dan begint de wedstrijd geleidelijk aan te kantelen en krijgen onze mannen meer en meer vat op het spel en voeren de druk op. Dan, een corner in de 62e minuut, Dominique Denzel kopt het leer richting de doelmond en rechtsback Lennard van de Brink staat precies op de goede plek om de 2-2 aan te tekenen. Een kleine ontploffing van vreugde maakt zich meester van het Apeldoorn stadion omdat ook de berichten van de andere velden steeds gunstiger worden. We wrijven ons de handen nog eens warm, geven een vriendschappelijke ros tegen de buurman VVOG aanhanger en volgen de wedstrijd weer op de voet. De billen toegeknepen als uit een voorzet Richard van Schooten weer vervaarlijk in de lucht opduikt maar opgelucht zien we dat de bal over het doel verdwijnt. NOS Teletekst loopt onderwijl roodgloeiend aan. Berkum thuis 0-2 achter tegen Genemuiden, DETO thuis 0-2 achter tegen AZSV, GO Ahead kampen stond op dat moment echter 2-2 gelijk tegen Harkemase Boys en dat zou te weinig zijn. Gas d'r boven op dus voor VVOG en die inzet werd in de 72e minuut al weer door Lennard van de Brink verzilverd toen hij uit een scrimmage van dichtbij de bal wist in te tikken. Was daarmee het sein veilig ?. Nee, integendeel, de Apeldoorners bleven levensgevaarlijk met name vanuit statische momenten als er weer een corner of vrije trap hoog voor het doel werd geslingerd en bijna het gehele elftal daarbij aanwezig was. Maar ja, u weet het, dat brengt ook risico's met zich mee en één daarvan wisten we te benutten. De voor Rick Boersma (wegens blessure) goed ingevallen Douwe Dijkstra ontving de bal uit een afgeslagen aanval rond de middenstip en ziet de hardwerkende Tim Brockhoff in het gat sprinten. De pass is goed, Patrick Jansen verkleint zijn doel nog maar met een lage schuiver weet Tim de bevrijdende 2-4 binnen te schieten. De feestvreugde is helemaal compleet als Harkemase Boys de laatste kans op het kampioenschap blijkt te hebben benut waardoor wij met stip afscheid nemen van de laatste plaats om ons te nestelen op een 11e plek die recht geeft op P/D wedstrijden. Zouden we volgende week ook nog heel veel inzet, taktiek kunnen combineren met een overwinning en WHC de punten aan CSV Apeldoorn laten, dan ontsnappen wij door het oog van de naald aan de nacompetitie. Pas dan zal echt sprake zijn van een Houdini ontsnapping.