29 Augustus 2018 / Redactie / Nieuws van het eerste

“The man of the match” in zijn eerste competitie-wedstrijd. Met zijn goal zelfs matchwinner. Dat heet binnen zonder kloppen! En als we u vertellen dat Mike als persoonlijke doelstelling heeft om dit seizoen minimaal 10 goals te scoren en 10-15 assists, dan is die eerste tegen Eemdijk nog maar het topje van zijn eigen ijsberg.

Mike is een serieuze gast als het over voetbal gaat. Hij praat weloverwogen. Stelt persoonlijke doelen en wil belangrijk zijn voor zijn team. Hij heeft het niet van een vreemde. Zijn vader traint momenteel Zwart-Wit en voetbalde de pannen en het stro van het dak bij Hierden, waarvan hij later ook trainer werd.

Pingelen leerde Mike dus van zijn vader en bij vv Hierden tot de B1. Echt goed voetballen ging hij bij VVOG in de B1 met teammaatje Ali Akla aan zijn zijde. Het tweede jaar A1 verkasten beiden naar DVS’33, waar toentertijd het beste jeugdvoetbal gespeeld werd. Beide doerakken wisten hun toenmalige trainer Hennie in ’t Hof al in de winter te verleiden om ze te laten meetrainen met het eerste van DVS’33. Mike en Ali verdedigden vanaf hun 18de 5 jaar de wespenkleuren. Ali verdiende er een transfer mee naar IJsselmeervogels en Mike een transfer naar Spakenburg, waar hij een leerzaam en mooi seizoen speelde.
Bij Spakenburg was zijn beginfase zwaar. Fysiek/conditioneel bleek alles van een hoger niveau en omgaan met hoge prestatiedruk, die hoort bij een roemruchte top-amateurvereniging, was ook effe wennen. Begin november van dat seizoen speelde hij zich in de hoofdmacht tot er in februari een trainerswisseling plaatsvond (Hans van de Haar - Joop Gall). Ondertussen had hij wel in de winter bijgetekend voor een tweede jaar. Degradatiespoken laten zich zelden verjagen door een trainerswisseling. Ook Spakenburg zag spoken en ontkwam niet aan degradatie. Toen DVS’33 zich weer meldde voor Mike werkte Spakenburg mee aan ontbinding van zijn contract.

Zijn wespennestje werd weer in Ermelo gespreid. Hij speelde er vorig seizoen, maar te weinig naar eigen idee. Dus werd VVOG - met inmiddels zijn voormalige trainer Hennie in ’t Hof aan het roer - de gelukkige. Dicht bij huis, derde divisieniveau, goeie trainer, ouwe liefde, alleen (nog?) geen Ali Akla.

Mike is inmiddels 26 jaar en in juni met zijn vriendin gesetteld in Drielanden. De voorbereidende doe het zelf-werkzaamheden deden zijn ouders. Met zijn twee rechterhanden (Mike is links) is dat toch nog een te grote opgave. Maar onze sympathieke linkmiegel heeft goed staan opletten, zegt ie.

Onze linkspoot op rechts verwacht dit seizoen in een leuk voetballende ploeg te spelen die hij
stuntcapaciteit en een middenmoot-positie toedicht.

Toen ze jaren geleden Mike vertelden dat de aarde rond was begreep hij er geen moer van dat die bal dan niet van het veld afrolde. De interesse voor het heelal met zijn planeten en sterren was gewekt. Daar wil hij steeds meer van weten. Dus als u daar meer van weet, houdt hij zich aanbevolen.

Zijn andere hobby’s zijn stappen met vriendin en vrienden, niet tegelijk. Hij netflixt, playstationt en biost graag. Voetbal ziet hij het liefst droog voor de buis in Drielanden. Mike werkt bij F&F verpakkingen in Harderwijk als administrateur. Hij wordt bij deze sponsor van
VVOG dagelijks scherp gehouden door de daar werkzame VVOG-supporters.

Als u onze stylist Mike ziet spelen, let u dan ook eens op zijn prachtige krullen. Van rechts naar binnen en dan met dat gezegende linkerbeen naar die bovenhoek, prachtig. Graag met dat geluid erbij van die langs het net scherende bal, als muziek in de oren.
Laat ze maar wapperen Mike!

Nieuwsoverzicht Archief